Θάλεια Φλωρά-Καραβία, γεννημένη στη Σιάτιστα της Μακεδονίας το 1871, μετανάστευσε σε ηλικία τριών ετών με την οικογένειά της στην Κωνσταντινούπολη όπου φοίτησε στο Ζάππειο Παρθεναγωγείο. Όταν, λόγω του γυναικείου της φύλου, δεν έγινε δεκτή στο Σχολείο των Τεχνών της Πόλης, έφυγε για να σπουδάσει ζωγραφική στο Μόναχο, στα εργαστήρια του Νικολάου Γύζη, Νικολάου Βώκου, Γεωργίου Ιακωβίδη και Anton Ažbe, και αργότερα στο Παρίσι. Από το 1907 έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1940 και πέθανε στην Αθήνα το 1960. Το 1912, με την κήρυξη του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, ακολούθησε τον ελληνικό στρατό ως ανταποκρίτρια της εφημερίδας «Εφημερίς» που εξέδιδε ο σύζυγός της, Νικόλαος Καραβίας, στην Αλεξάνδρεια. Με ορμητήριο την Θεσσαλονίκη πραγματοποίησε ένα πολύμηνο οδοιπορικό στις πόλεις και τα χωριά της δυτικής Μακεδονίας και της Ηπείρου, καταγράφοντας σε σχέδια και κείμενα τις εντυπώσεις της. Στα έργα της, καμωμένα με μολύβι, κραγιόνια, κάρβουνο και παστέλ, αποτυπώνει κυρίως τα μετόπισθεν των πολεμικών επιχειρήσεων, τα νέα ελληνικά εδάφη, σκηνές από την καθημερινότητα των στρατιωτών, των κατοίκων και των προσφύγων, ενώ ιδιαίτερη θέση έχουν οι σκηνές από τα νοσοκομεία του πολέμου. Τις εμπειρίες της από τα γεγονότα της εποχής εκείνης τις περιέγραψε αργότερα στο λεύκωμα «Εντυπώσεις από τον πόλεμο του 1912-1913: Μακεδονία-Ήπειρος» (τυπογραφείο Μωυσιάδου-Μάρδα, Αθήνα 1936).

https://www.youtube.com/@voiotv/videos